33 ηΜέΡες - σήΜεΡα έΡκοΜαι

24η ημ. – Κυριακή 28 Δεκ. ‘08

Στις 7.00 η ώρα το πρωί ο dr Claro μπήκε μέσα στην αίθουσα αναχωρήσεων του Ελ. Βενιζέλος. Άφησε το μικρό του βαλιτσάκι κάτω και κοίταξε ψηλά στον πίνακα αναχωρήσεων. Δεν είχε αποφασίσει που θα πήγαινε. Λισσαβόνα ή Ρώμη; Η απευθείας πτήση για Λισσαβόνα ήταν σε 5 ώρες και δεν υπήρχαν θέσεις. Πήγε στον γκισέ της Alitalia. Και οι δύο πτήσεις που θα γινόταν σήΜεΡα ήταν κλεισμένες. Τον έβαλαν στη λίστα αναμονής και για τις δύο. Η πρώτη ήταν προγραμματισμένη σε 2 ώρες. και οι επιβάτες είχαν αρχίσει να κάνουν check-in. Πήγε και μπήκε και αυτός στην ουρά.
ΣήΜεΡα το σώμα του κινιόταν από μόνο του χωρίς καμία καθοδήγηση από το μυαλό. Είχε ξυπνήσει στις 4.00 το πρωί με τις κόκκινες λέξεις από το σημείωμα να αναβοσβήνουν στο σκοτάδι και περισσότερο οι δύο τελευταίες: «… να αγαΠάς ξαΝά…». Περπάτησε από τη μια άκρη του σπιτιού στην άλλη αρκετές φορές στο ημίφως -που έριχναν οι φανοστάτες από τον δρόμο- σαν να ψαχούλευε το σώμα να βρει τι αγαπά. Έβαλε φαγητό και νερό στη Lioz, που κοιμόταν, έκανε ένα ντουζ, ντύθηκε, έβαλε μερικά πράγματα σε ένα παλιό βαλιτσάκι, κατέβασε τα παντζούρια και στις 6.00 βγήκε έξω στην Αιόλου.
Η ουρά προχωρούσε και σε λίγο θα έφτανε για check-in χωρίς εισιτήριο. Ο κύριος που ήταν πριν από αυτόν του ζήτησε ένα χαρτομάντιλο. Ο dr. Claro δεν είχε. Τελικά του έδωσε κάποιος άλλος. Ο κύριος σκούπισε τα δάκρυα του, λέγοντας τους ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που ήταν στην πατρίδα του. Δεν τους είπε τίποτα άλλο. Δεν χρειαζόταν να τον ρωτήσουν τίποτα άλλο. Έφτασε η σειρά του κυρίου να κάνει check-in.
O dr. Claro προχώρησε και όταν έφθασε η σειρά του είπε στην κοπέλα ότι δεν είχε εισιτήριο. Εκείνη τον κοίταξε, του κούνησε αρνητικά το κεφάλι και ο dr. Claro έκανε στο πλάι. Ο πατέρας της ιταλικής τετραμελούς οικογένειας που ερχόταν από πίσω του μάλλον κατάλαβε τι έγινε και τον πλησίασε. Του πρόσφερε ένα εισιτήριο. Η εικοσάχρονη κόρη του αποφάσισε πριν από 20 λεπτά ότι δεν θα επέστρεφε μαζί τους στη Ρώμη γιατί είχε γνωρίσει έναν νεαρό έλληνα. Όταν όλοι οι επιβάτες έκαναν check-in, πέρασε και ο dr. Claro.
Σε μια ώρα ήταν μέσα στο αεροπλάνο. Λίγο πριν απενεργοποιήσει το κινητό του, έστειλε ένα μήνυμα στην κόρη του: «σήΜεΡα έΡκοΜαι »

25η ημ. – Δευτέρα 29 Δεκ. ‘08

Είχε περάσει μια μέρα και η Christina δεν πίστευε ακόμη ότι είχε τον πατέρα της κοντά της. Πόσες φορές του είχε πει να έρθει, μέχρι και που του είχε βγάλει εισιτήρια μια φορά, αλλά ο dr. Claro ποτέ δεν τα είχε καταφέρει.

-ΣήΜεΡα και για όσες μέρες μείνεις θα είμαι όλη δικιά σου. Να πάρω μόνο ένα τηλέφωνο στη δουλειά.

Είπε η Christina και βγήκε από την κουζίνα. Ο dr. Claro την άκουσε να μιλάει στα ιταλικά για αρκετά λεπτά. Τελείωσε τον εσπρέσο του και κοίταξε την gazetta dello sport που είχε αφήσει ο Nino, ο άνδρας της κόρης του, πάνω στο τραπέζι. Ναι, βρισκόταν μακριά από την Αθήνα. Η Christina πήγε και τον αγκάλιασε αθόρυβα από πίσω και του επανέλαβε:

- Πόσο χαίρομαι που είσαι εδώ! Τα κανόνισα με τη δουλειά και ο Nino θα μείνει στο μαγαζί του μέχρι αργά το βράδυ. ΣήΜεΡα είμαι όλη δική σου, clarito mio!