33 ηΜέΡες

Ο dr. Claro μπήκε μέσα στον μικρό προθάλαμο του σπιτιού του, κρατώντας στο ένα χέρι την βρεγμένη του ομπρέλα και στο άλλο την αλληλογραφία του και την τσάντα του. Έβγαλε την μαύρη καπαρντίνα του την τίναξε να φύγουν τα πολλά νερά, την έβαλε σε μια κρεμάστρα και την στερέωσε στον καλόγερο. Στην προσπάθειά του αυτή βράχηκαν λίγο οι φάκελοί του και όταν το παρατήρησε αυτό έμεινε για λίγο αποσβολωμένος να τους κοιτάει. Μετά έλυσε τα κορδόνια των παπουτσιών του και τα έβγαλε και αυτά για να φορέσει αμέσως τις παντόφλες του. Τώρα μπορούσε να μπει στο σπίτι του. Πήγε στο γραφείο του, άφησε την τσάντα του κάτω στο πάτωμα και άπλωσε τους φακέλους του πάνω στο γραφείο. Καθώς έβαζε ένα cd της Lhasa να παίζει, αισθάνθηκε την Lioz ανάμεσα στα πόδια του. Την πήρε αγκαλιά και κατευθύνθηκε προς την κουζίνα. Την έφερε στο μάγουλο του, την έτριψε, της μίλησε –αυτή του νιαούρισε- μέχρι που του ξεγλίστρησε και πήγε πάνω από το άδειο πιάτο της, κοντά στην μπαλκονόπορτα. Ο dr. Claro έβγαλε δύο κονσέρβες από το ντουλάπι και τις άνοιξε. Η μία ήταν για την Lioz –της την έβαλε κατευθείαν- και η άλλη γι’ αυτόν –την ζέστανε στο φούρνο μικροκυμάτων. Στο τέλος πρόσθεσε ελαιόλαδο και φρεσκοτριμμένο πιπέρι και έτοιμο το δείπνο του για σήμερα. Φασόλια με μπέικον. Έκατσε στο τραπέζι για να φάει. Τα κομμάτια του μπέικον τα ξεχώρισε στην άκρη, καθώς η γεύση τους του φάνηκε κάπως περίεργη. Όταν τελείωσε το φαγητό, άνοιξε το ξύλινο κουτί που είχε στην άκρη του πάγκου, το ψαχούλεψε, βρήκε τα βραδινά του χάπια και τα ήπιε με λίγο νερό. Ξαναμπήκε στο γραφείο του, η μουσική εξακολουθούσε να παίζει και χαμήλωσε λίγο την φωνή. Κοίταξε τους φακέλους. Ήταν ο λογαριασμός του νερού, ο λογαριασμός της πιστωτικής του κάρτας και ένας γκρι φάκελος. Πήρε στα χέρια του τον τελευταίο και έκατσε στην πολυθρόνα του. Τον κοίταξε γύρω γύρω. Δεν έγραφε επάνω αποστολέα και η δική του διεύθυνση ήταν δακτυλογραφημένη. Τον περιεργάστηκε αρκετά μέχρι που ένα κρεσέντο της μουσικής τον έκανε να τον ανοίξει βιαστικά για να αντικρίσει μέσα ένα γκρι επιστολόχαρτο. Στην αρχή νόμισε ότι ήταν άγραφο, αλλά έκανε λάθος. Κατάφερε τελικά να διακρίνει στη μέση του χαρτιού κάτι αχνά λευκά γράμματα που έλεγαν:

«εΧεις 33 ηΜέΡες…» …