Δευτέρα 26 Ιανουαρίου 2009

ο καΘΡΈΦτΕΙς


Η Ελένη έπρεπε να ξαναφτιάξει την παραγγελία. Κάποιος την είχε σκουντήξει και είχε ρίξει τους καφέδες και τα νερά, ευτυχώς στο πάτωμα, και κανένας δεν είχε λερωθεί –ούτε είχε καεί. Δεν είχε κάτσει ούτε λεπτό από τις 10.00 το πρωί που έπιασε δουλειά.

Καθώς έμπαινε πίσω από την μπάρα κοιτάχτηκε στον απέναντι καθρέφτη. Είχε τα χάλια της. Είχε πάει 6.30 και η Μαρία που έπρεπε να την αντικαταστήσει –εδώ και μισή ώρα- δεν είχε ακόμα φανεί. Και της είχε τονίσει ότι είχε ένα σημαντικό ραντεβού στις 7.00…

- Συγνώμη, συγνώμη βρε Ελενάκι, που άργησα αλλά ξέρεις τώρα η κίνηση…

Η Ελένη δεν της απάντησε. Έφτιαξε του καφέδες, τους έβαλε στον δίσκο και της τους έδωσε να τους σερβίρει. Μέτρησε τα λεφτά στο ταμείο, πήρε το μεροκάματό της και έκατσε έξω από την μπάρα να πιει ένα ποτήρι νερό.
Χρειαζόταν να ρετουσαριστεί και λίγο. Έβγαλε από την τσάντα της το μπρούτζινο καθρεφτάκι της γιαγιάς της, σε σχήμα κοχυλιού. Το άνοιξε και το έφερε κοντά της. Νόμισε ότι έμεινε με ανοιχτό το στόμα. Ο καΘΡΈΦτΕις έδειχνε ένα πρόσωπο χαμογελαστό, φρέσκο και φωτεινό.

Η Μαρία γύρισε με τον άδειο δίσκο και την σκούντηξε:

- Άντε, βιάσου, δεν θα προλάβεις το ραντεβού σου… έχει και κίνηση… καλέ πως κατάφερες σε 2 λεπτά να αναζωογονηθείς;...
Η Ελένη δεν μπορούσε να ξεκολλήσει τα μάτια της από τον καΘΡΈΦτΕΙ της. Το μυαλό της είχε σταματήσει. Δεν είχε κάνει τίποτα και όμως φαινόταν τόσο όμορφη. Προσπάθησε να καταλάβει το γιατί. Οι σκέψεις της, όμως, είχαν μείνει άφωνες. Επιτέλους...
Τόνισε με ένα κραγιόν το κόκκινο των χειλιών της, έκλεισε προσεχτικά το κοχυλάκι και το έβαλε στην τσάντα της. Βγαίνοντας από το καφέ χαιρέτησε -εκτός από τη Μαρία- και μία μία όλες τις παρέες του μαγαζιού...

10 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πόσο σε περιμένω. Τι περιμένω??
Βρίσκομαι στον δρόμο της αναμονής.
Βρίσκεσαι στον δρόμο της αντάμωσης???
Λάθος άνθρωποι σε λάθος εποχή.
Λάθος γεγονότα σε λάθος εποχή.
Λάθος προσδοκίες, κρίμα...
Υπάρξεις χιλιάδες για την αναμονή κάποιου όνειρου που πέρασε.
Ποιος πρόλαβε να το δει??
Πόσο λυπάμαι...


Μην σταματήσεις να το ψάχνεις
κάνε ακόμη λίγο κουράγιο,
ξέρω το ποτήρι έχει ξεχειλίσει εδώ και καιρό
τράβα μια ντζούρα απ'αυτό
ετσι κερδίζεις λίγο χρόνο ακόμα.
Το θέμα είναι όμως αν όντως άξιζε να τραβίξεις αυτή τη ντζούρα.
Άξιζε??


Ο πόνος, η συσσώρευση των ανεκπλήρωτων φανερών ή κρυφών επιθυμιών σου, σου δίνουν μια πελώρια δύναμη, σφίγγεις τα δόντια σου, κλαις, απομονώνεσαι, μελανχολείς και φοβάσαι. φοβάσαι πως ίσως δεν αντέξεις το αβάσταχτο βάρος αυτής της δύναμης, τότε υπάρχει το άλλο!....

Είμαστε πολύ μακριά και πολύ κοντά του...
ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΑΙ.

Μαρκέλλα 1990


Σε μία φίλη που άργησε να αγαπήσει τη ζωή...

Ανώνυμος είπε...

Και πώς τα κατάφερε;!

-m-

bright Φω είπε...

@zeni

στο δι@*ολο οι αυτοκαταστροφικές τάσεις
στο δι@*ολο οι αυτοκτονίες

μην τολμήσεις να "σφίγγεις τα δόντια σου, κλαις, απομονώνεσαι, μελανχολείς και φοβάσαι"
γιατί θα φας πολύ ξύλο κι ας είμαι πιο αδύνατη από εσένα (το έπιασες το υπονοούμενο).

όταν σκέφτεσαι "αυτό το άλλο" να μου μιλάς, να μου μιλάς και να σε σκυλοβρίζω...

σ'αγαπώ πολύ και σε χρειάζομαι!


υ.γ1. αν κατάλαβα καλά η φίλη σου δεν ζει πια; ελπίζω να έχει αναπαυτεί η ψυχή της (αν κατάλαβα σωστά)

υ.γ2. δεν βρίζω (γενικά) κι όμως είσαι το μόνο άτομο που μπορώ να βρίζω. είναι καλό αυτό τώρα;;;;;;

bright Φω είπε...

@mirni

εννοείς πως τα κατάφερε η Ελένη;;;

αν ναι, θα δεις στη συνέχεια...

βέβαια, εσύ ένας πραγματιστής πως να πιστέψεις στη μαγεία, σε ένα μαγικό -κατά κάποιο τρόπο- καΘΡΕΦτΕΙ;;;;;

για να δούμε στη συνέχεια...

αν και δεν γράφω για να πιστέψει κάποιος σε κάτι, αλλά για να αγγίξει λίγη μαγεία τις ζωές μας...

καλό ξημέρωμα!

Ανώνυμος είπε...

αυτά που έγραψα πιο πάνω απλά τα έχω μεταφέρει από ένα παλιό μου ημερολόγιο του 1990 στο οποίο είχε αφήσει κάποιες σκέψεις της η φίλη μου. (όταν ακόμη είμασταν έφηβες) και ανακαλύπτω πως η εφηβεία δεν είναι και πολύ μακριά. Και σκέφτομαι πόσο μοιάζαμε με την Μαρκέλλα και πόσο διαφορετικούς δρόμους αυτοκαταστροφής πήραμε. Σήμερα έμαθα πως δεν θα την ξαναδώ πια και θέλω να πιστέυω πως ξέρει όλα όσα δεν πρόλαβα να της πω.

Κι εσύ φίλη μου να ξέρεις πως σ'αγαπώ πολύ κι ας θες να με δέρνεις και να με βρίζεις(το ξέρω πως το χρειάζομαι λίγο - η μαζό,). Ξέρεις εσύ τι κάνεις...

manetarius είπε...

Παρακαλώ, μπορώ να έχω κι εγώ έναν τέτοιο καθρέφτη;
(...κι έναν καπουτσίνο αν γίνεται!)

bright Φω είπε...

@zeni
αγαπημένη μου, φίλη προχτές που στα έχωσα, είχα μόλις γυρίσει από το νοσοκομείο, όπου περίμενα 2 ώρες χωρίς να με εξετάσει κανένας γιατρός και με τα ασθενοφόρα με περιστατικά πραγματικά επείγοντα (εφημέρευε) να καταφθάνουν ανά 10λεπτο και μετά μπήκα εδώ και διάβασα το σχόλιο σου και τα πήρα στο κρανίο.

γιατί εμείς οι άνθρωποι γκρινιάζουμε, μαυρίζουμε, υπονομεύουμε, γαμάμε (με την κακή έννοια) τις ζωές μας και όταν φτάνουμε κοντά στο θάνατο εκλιπαρούμε για να σωθούμε.


τώρα όσον αφορά αυτά που δεν προλαβαίνουμε να πούμε σε ανθρώπους μας που φεύγουν από τη ζωή, θα είμαι σκληρή λέγοντας ότι δεν θέλαμε πραγματικά να τους πούμε κάτι. ή ότι ο εγωισμός μας ήταν μεγαλύτερος από την ανάγκη μας να τους μιλήσουμε. ή...(άλλοι χίλιοι δυο λόγοι)

να μου προσέχεις τον εαυτό σου!!!!

και κάποια στιγμή να σταματήσουμε αυτή την "καραμέλα της αυτοκαταστροφής"...

σιχαίαίαίνομαι τις καραμέλες!!!!

bright Φω είπε...

@manetarius
και βέβαια μανιταράκι μου μπορείς να έχει ένα τέτοιο καΘΡΕΦτΕΙ!!!!
θα δεις στη συνέχεια πως...

και έναν καπουτσίνο στο γλυκό μας μανιταράκι!!!! με αφρόγαλα ή σαντιγύ;;;;

άσε να μαντέψω με μπόλικη σαντιγύ και κανέλα!!!!!

φιλιάάάάάά!!!!!

Spy είπε...

Κι ένα φραπέ γλυκό με γάλα (ντεκαφεϊνέ παρακαλώ).

Ή είναι μόνο για γυναίκες το ποστ;

bright Φω είπε...

@spy
εε όχι, κύριε spy!
όταν εμείς οι γυναίκες γινόμαστε πιο "όμορφες", κάνουμε και τη δικιά σας -των ανδρών- τη ζωή πιο εύκολη. άρα σας αφορά ο καΘΡΕΦτΕΙς μας.

κι ένα φραπέ γλυκό με γάλα, στον κύριο spy, χωρίς καφεινη, γιατί τα πολλά ταξίδια του ανα τον κόσμο του έχουν πειράξει λίγο τα νεύρα.

φτιάχνουμε και ρόφημα λουίζα - χαλαρωτική- με παγάκια, αλά φραπέ, αν είστε ανοικτός σε νέες προτάσεις... θέτε;;;;;;


υ.γ. όσοι έχουν σχολιάσει σε αυτό το ποστ δεν είναι όλοι γυναίκες